Plaatsen en tijden.
In 1983 aan het Surinameplein in Amsterdam werkte ik met krijt. Alles is mogelijk met krijt. In 1984 kon zelfs Geel en blauw.
Amsterdam, Hengelo, Enschede, Amsterdam. Eind jaren tachtig schreef ik een nostalgisch gedicht over mijn middelbare schooltijd. Wie weet er nog iets over Hengelo?
En Bloemendaal? In diezelfde tijd schreef ik een twee-regelig gedicht over de geranium die daar in mijn kantoortje stond. Veel later, in 2006 verzamelde ik al mijn gedichten tot 1992 in de bundel De kip heeft zijn veren geverfd. Hengelo, Enschede en Amsterdam speelden alle een belangrijke rol in die gedichten. In 2025 (toen al!) werd de bundel ook in online vorm -op telefoon of tablet beter benaderbaar dan een pdf- in het archief gezet: De volledige kip online.
In 1991 schilderde ik de gouache Transformaties. In 2013 kocht ik een digitale fotolijst en maakte de reeks Colors 2013.
Op 19 april 2018 lag het Heesterveld in Amsterdam Zuidoost open. Dat zag er goed uit. In 2019, in Haute-Savoie, bewonderde ik zoals zo vaak de grens tussen land en water. En maakte een foto.
Ruimtevullende regelmatige veelvlakken hebben mij altijd gefascineerd. In 2021 creëerde ik Writing Space, regelmatige achtvlakken opgebouwd uit ooit bewaarde balpennen – in 2022 nam ik deel aan de Zomersalon Royaal van CBK Zuidoost met het object Fundamentals, regelmatige viervlakken in de kleuren RGB en CMY. Komt het er ooit nog van een installatie met twaalfvlakken te bouwen?
